Artysta z trąbką
Andrzej Rokicki – znakomity trębacz, pedagog, a także kompozytor muzyki filmowej i teatralnej – był łodzianinem z wyboru. Po przybyciu do naszego miasta uczył się gry na trąbce u
Stanisława Szejwałły – najpierw w Państwowym Liceum Muzycznym, następnie w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (uzyskał pierwszy w dziejach łódzkiej uczelni dyplom w tej specjalności).
Już w czasie studiów grał w orkiestrach Filharmonii Łódzkiej oraz Polskiego Radia. Tedy zaczął też brać udział – jako solista – w organizowanych przez filharmonię szkolnych koncertach umuzykalniających i czynił to przez ponad 20 lat, m.in. również w Bydgoszczy, Opolu i Rzeszowie. W 1961 r. został stałym solistą i pierwszym trębaczem kierowanej przez
Henryka Debicha Orkiestry Polskiego Radia w Łodzi (później orkiestry PR i TV). Występował jako solista z zespołami symfonicznymi w Łodzi, Bydgoszczy, Olsztynie, Częstochowie, Rzeszowie, Lublinie, Opolu, Zabrzu, Wrocławiu, ale też w wielu miastach Europy. Sporo nagrywał. Często komplementowano go w recenzjach („Świetny instrumentalista, znakomicie operujący dynamiką i dający popis doskonałej techniki” – pisała jedna z gazet).
Andrzej Rokicki ma swój udział w dokonaniach teatrów oraz w filmach. W roli instrumentalisty uczestniczył w przedstawieniach w Teatrze Nowym, Powszechnym, Jaracza, Młodego Widza, „7 15”. Dyrygował również zespołami realizującymi oprawę dźwiekową spektakli, prowadził np.
Operetkę Gombrowicza,
Cień Młynarskiego i
Uciechy staropolskie w Teatrze Nowym oraz
Operę za trzy grosze w Teatrze im. S. Jaracza. Jako trębacz wielokrotnie brał udział w nagraniach muzyki filmowej autorstwa m.in.:
Adama Walacińskiego,
Zygmunta Koniecznego,
Stanisława Radwana,
Piotra Hertla,
Piotra Marczewskiego.
W połowie lat 60. sam zaczął komponować muzykę na potrzeby filmu i teatru. Wspomnieć można o pełnometrażowym filmie
Czwartki ubogich w reżyserii
Sylwestra Szyszki, sztuce
Williamsa Tramwaj zwany pożądaniem wystawionej w Teatrze im. S. Jaracza w reżyserii
Jana Bratkowskiego oraz kilkunastu przedstawieniach przygotowanych przez Teatr Telewizji w Łodzi i imponującej liczbie około dwustu filmów oświatowych i animowanych (m.in. serial
Muminki). Zarazem przez niemal cały czas, bo od roku 1960, zajmował się pracą pedagogiczną. Już nie zagra – zmarł w Stuttgarcie 1 lutego.
Jan Targowski
„Kalejdoskop”